Αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος είναι μια ασθένεια του μυοσκελετικού συστήματος, η οποία συνίσταται στην παραμόρφωση και καταστροφή του χόνδρινου ιστού της άρθρωσης, με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η δομή και οι λειτουργίες του χόνδρου. Η ασθένεια έχει πολλά ονόματα - γονάρθρωση, παραμορφωτική οστεοαρθρίτιδα. Η θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος δεν έχει ένα σαφές σχήμα ή ένα μόνο φάρμακο που θα μπορούσε να βοηθήσει όλους όσους υποφέρουν από αυτό το πρόβλημα με τον ίδιο τρόπο. Δεδομένου ότι η αρθροπάθεια είναι μια ασθένεια με προοδευτικό χαρακτήρα, παρατηρείται συχνότερα σε υπέρβαρες γυναίκες, φλεβική νόσο και ηλικιωμένους. Η θεραπεία παράγεται και συνταγογραφείται ξεχωριστά για κάθε ασθενή.

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος μπορεί να είναι μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη (ανάλογα με το αν η νόσος αναπτύσσεται στο ένα ή και στα δύο πόδια). Στα πρώτα συμπτώματα, είναι απαραίτητο να καταφύγουμε σε επαρκή θεραπεία, καθώς η παράβλεψη αυτού του προβλήματος μπορεί να οδηγήσει στην τελική καταστροφή της έκθεσης του χόνδρου και των οστών και, ως εκ τούτου, στην αναπηρία ενός ατόμου.

Υπάρχουν τρία στάδια της νόσου:

1. Το αρχικό στάδιο της αρθρώσεως του γόνατος χαρακτηρίζεται από την απώλεια των αντικραδασμικών ιδιοτήτων και, ως αποτέλεσμα, οι χόνδροι τρίβονται μεταξύ τους κατά την κίνηση, προκαλώντας σοβαρή ενόχληση στον ασθενή. Ο χόνδρος γίνεται τραχύς, παραμορφώνεται, στεγνώνει, στα προχωρημένα στάδια της νόσου - ακόμη και καλύπτεται με ρωγμές.
2. Λόγω της μείωσης της υποτίμησης, αρχίζει η παραμόρφωση των οστών, η οποία οδηγεί στο σχηματισμό οστεοφύτων (αναπτύξεις στην επιφάνεια των οστών) - αυτό είναι το δεύτερο στάδιο της νόσου. Η αρθρική μεμβράνη της άρθρωσης και η κάψουλα υφίστανται επίσης παραμόρφωση, η άρθρωση του γόνατος σταδιακά ατροφεί λόγω δυσκαμψίας των κινήσεων. Παρατηρείται επίσης αλλαγή στην πυκνότητα του αρθρικού υγρού (γίνεται πιο παχύρρευστο, παχύρρευστο), κυκλοφορικές διαταραχές, επιδείνωση της παροχής θρεπτικών συστατικών στην άρθρωση του γόνατος. Η λέπτυνση της επένδυσης μεταξύ των χόνδρινων αρθρώσεων μειώνει την απόσταση μεταξύ των αρθρωτικών οστών.
3. Η νόσος εξελίσσεται γρήγορα και περνά γρήγορα στο τρίτο στάδιο, όταν ο ασθενής πρακτικά δεν μπορεί να κινηθεί λόγω συνεχούς πόνου στο γόνατο. Συνολικές και μη αναστρέψιμες αλλαγές συμβαίνουν στον ιστό του χόνδρου, που οδηγούν σε αναπηρία ενός ατόμου.

Τις περισσότερες φορές, η αρθροπάθεια ή η γονάνθρωση αναπτύσσεται μετά από τραυματισμό ή μώλωπα, ενώ ένα άτομο αισθάνεται συνεχή έντονο πόνο στο γόνατο, που εμποδίζει σημαντικά τις κινήσεις του.

Λόγοι για την ανάπτυξη αρθρώσεων

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος, η θεραπεία της οποίας διαρκεί αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να εκδηλωθεί λόγω τέτοιων παραγόντων:

1. γενετική προδιάθεση.
2. Τραυματισμοί: εξαρθρήματα, μώλωπες, κατάγματα. Κατά τη θεραπεία ενός τραυματισμένου γόνατος, η άρθρωση στερεώνεται και το άτομο δεν μπορεί να λυγίσει και να ξελυγίσει το πόδι για ορισμένο χρόνο. Αυτό οδηγεί σε επιδείνωση της κυκλοφορίας του αίματος, η οποία προκαλεί συχνότερα την ανάπτυξη μετατραυματικής γονάρθρωσης.
3. Αφαίρεση μηνίσκου.
4. Υπερβολική σωματική δραστηριότητα που δεν αντιστοιχεί στην ηλικία του ατόμου, που οδηγεί σε τραυματισμούς ή μικροτραύματα, καθώς και σε υποθερμία των αρθρώσεων. Για παράδειγμα, το τρέξιμο στην άσφαλτο ή τα squats δεν συνιστάται για ηλικιωμένους, καθώς κατά τη διάρκεια αυτών των ασκήσεων ασκείται σημαντική πίεση στην άρθρωση του γόνατος, η οποία φθείρεται με την ηλικία και δεν αντέχει τέτοια φορτία.
5. Υπερβολικό βάρος και παχυσαρκία. Αυτός ο παράγοντας οδηγεί σε βλάβη στους μηνίσκους, τραυματισμοί των οποίων προκαλούν την ανάπτυξη αρθρώσεων των γονάτων.
6. Χαλαροί σύνδεσμοι ή αδύναμοι σύνδεσμοι.
7. Αρθρίτιδα ή άλλες επίκτητες αρθρώσεις. Η φλεγμονώδης διαδικασία μπορεί να προκαλέσει συσσώρευση αρθρικού υγρού στην κοιλότητα της άρθρωσης ή οίδημα. Αυτό προκαλεί την καταστροφή του χόνδρινου ιστού του γόνατος, που οδηγεί σε αρθρώσεις των αρθρώσεων του γόνατος.
8. Μεταβολικές διαταραχές στο ανθρώπινο σώμα. Η ανεπαρκής ποσότητα ασβεστίου επιδεινώνει σημαντικά την κατάσταση των ιστών των οστών και των χόνδρων στο ανθρώπινο σώμα.
9. Πλατυποδία. Η λάθος δομή του ποδιού μετατοπίζει το κέντρο βάρους και το φορτίο στην άρθρωση γίνεται μεγαλύτερο.
10. Στρες και νευρική ένταση.

Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας γόνατος

Η κλινική εικόνα της νόσου έχει τα ακόλουθα συμπτώματα:

1. Αισθήσεις πόνου. Ο πόνος εμφανίζεται ξαφνικά, ανάλογα με το φυσικό φορτίο στην άρθρωση του γόνατος. Ο πόνος μπορεί να είναι διαφορετικής φύσης. Στο αρχικό στάδιο, πρόκειται για αδύναμες οσφυαλγίες, στις οποίες ένα άτομο συνήθως δεν δίνει ιδιαίτερη προσοχή. Περιοδικός ήπιος πόνος μπορεί να παρατηρηθεί για μήνες, και μερικές φορές για χρόνια, έως ότου η ασθένεια περάσει σε πιο επιθετικό στάδιο.
2. Ορατή παραμόρφωση του γόνατος. Αυτό το σύμπτωμα εμφανίζεται στα μεταγενέστερα στάδια. Στην αρχή, το γόνατο φαίνεται πρησμένο ή πρησμένο.
3. Συσσώρευση αρθρικού υγρού στην κοιλότητα της άρθρωσης ή στην κύστη Baker. Αυτός είναι ένας πυκνός σχηματισμός στο πίσω τοίχωμα της άρθρωσης του γόνατος.
4. Ρηγμάτωση αρμών. Αιχμηρά τριξίματα, που συνοδεύονται από πόνο, παρατηρούνται σε ασθενείς στο δεύτερο και τρίτο στάδιο της ανάπτυξης της νόσου.
5. Φλεγμονώδεις αντιδράσεις στον αρθρικό αρθρικό υμένα, λόγω των οποίων ο χόνδρος διογκώνεται και αυξάνεται σε όγκο.
6. Μειωμένη κινητικότητα των αρθρώσεων. παρατηρηθεί σε μεταγενέστερα στάδια. Η κάμψη του γόνατος γίνεται σχεδόν αδύνατη και συνοδεύεται από έντονο πόνο. Στο τελευταίο στάδιο, το γόνατο μπορεί να είναι εντελώς ακινητοποιημένο. Η κίνηση ενός ατόμου γίνεται δύσκολη ή εντελώς αδύνατη (μερικοί ασθενείς κινούνται με λυγισμένα πόδια).

Διάγνωση οστεοαρθρίτιδας γονάτων

Εάν εμφανιστούν εμφανή ή μικρά συμπτώματα αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος, είναι προτιμότερο να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν ορθοπεδικό ή ρευματολόγο. Η διάγνωση συνήθως συνίσταται στη λήψη του ιστορικού ενός ασθενούς και στην ανάλυση της γενικής υγείας του. Για πιο ακριβές συμπέρασμα καταφεύγουν και σε ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία γόνατος. Ο ασθενής λαμβάνει επίσης παραπομπή για εργαστηριακές εξετάσεις - γενική εξέταση αίματος και ούρων. Με βάση τα δεδομένα που ελήφθησαν, ο γιατρός κάνει ένα συμπέρασμα και συνταγογραφεί την απαραίτητη θεραπεία.

Θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος

Η θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος πρέπει να είναι ολοκληρωμένη. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει κανένα ιατρικό φάρμακο που να ανακουφίζει από αυτή τη διαταραχή. Μία από τις πιο σημαντικές προϋποθέσεις για την επιτυχή θεραπεία είναι η έγκαιρη διάγνωση. Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η θεραπεία της αρθροπάθειας του γόνατος, τόσο πιο πιθανό είναι να παραταθεί η περίοδος ύφεσης και να αποτραπεί η καταστροφή και η παραμόρφωση του χόνδρου και των ιστών των οστών.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, ο γιατρός και ο ασθενής αντιμετωπίζουν διάφορα καθήκοντα:

1. Εξαλείψτε ή μειώστε τον πόνο.
2. Να καθιερώσει την παροχή θρεπτικών συστατικών στην άρθρωση του γόνατος και έτσι να αυξήσει την αποκαταστατική της λειτουργία.
3. Ενεργοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος στην περιοχή της άρθρωσης του γόνατος.
4. Ενίσχυση των μυών γύρω από την άρθρωση.
5. Αύξηση της κινητικότητας των αρθρώσεων.
6. Προσπαθήστε να αυξήσετε την απόσταση μεταξύ των αρθρωτών οστών.

Η θεραπεία της νόσου, ανάλογα με το στάδιο της ανάπτυξής της, μπορεί να είναι συντηρητική και χειρουργική.

Συντηρητική αντιμετώπιση της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος

Αντιφλεγμονώδη φάρμακα που ανακουφίζουν από τον πόνο

Για την ανακούφιση ή τη μείωση του πόνου, ο ασθενής συνήθως συνταγογραφείται μια πορεία μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ). Μπορεί να είναι δισκία, αλοιφές και ενέσεις. Τα πιο κοινά παυσίπονα μπορούν να χρησιμοποιηθούν με δύο τρόπους - μέσα ή τοπικά.

Συνήθως, οι ασθενείς προτιμούν τοπική θεραπεία με τη μορφή τζελ, αλοιφών, θερμαντικών επιθεμάτων. Το αποτέλεσμα αυτών των παυσίπονων δεν έρχεται αμέσως, αλλά μετά από λίγες ημέρες (περίπου 3-4 ημέρες). Το μέγιστο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται μετά από μια εβδομάδα τακτικής χρήσης του φαρμάκου. Τέτοια φάρμακα δεν αντιμετωπίζουν την ασθένεια αυτή καθαυτή, αλλά ανακουφίζουν μόνο το σύνδρομο πόνου, καθώς είναι αδύνατο να ξεκινήσει θεραπεία για τον πόνο.

Τα παυσίπονα πρέπει να λαμβάνονται αυστηρά σύμφωνα με τη συνταγή του γιατρού, πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για έντονο πόνο, καθώς η παρατεταμένη και συχνή χρήση τους μπορεί να οδηγήσει σε παρενέργειες και ακόμη και να επιταχύνει την καταστροφή του χόνδρινου ιστού της άρθρωσης. Επιπλέον, με την παρατεταμένη χρήση αυτών των φαρμάκων, ο κίνδυνος ανεπιθύμητων ενεργειών αυξάνεται, συμπεριλαμβανομένων των ελκών στομάχου, του δωδεκαδακτύλου, της διαταραχής της κανονικής λειτουργίας του ήπατος, των νεφρών και είναι επίσης πιθανές αλλεργικές εκδηλώσεις με τη μορφή δερματίτιδας.

Δεδομένου του περιορισμένου εύρους χρήσης, τα ΜΣΑΦ συνταγογραφούνται με μεγάλη προσοχή, ειδικά σε ηλικιωμένους ασθενείς. Η μέση διάρκεια λήψης ΜΣΑΦ είναι περίπου δεκατέσσερις ημέρες. Ως εναλλακτική λύση στα μη στεροειδή, οι γιατροί μερικές φορές προσφέρουν επιλεκτικά φάρμακα. Συνήθως συνταγογραφούνται για μακροχρόνια χρήση για περίοδο από αρκετές εβδομάδες έως αρκετά χρόνια. Δεν προκαλούν επιπλοκές και δεν επηρεάζουν τη δομή του χόνδρινου ιστού της άρθρωσης του γόνατος.

ορμόνες

Μερικές φορές, στη θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος, συνταγογραφείται μια πορεία λήψης ορμονικών φαρμάκων. Συνταγογραφούνται εάν τα ΜΣΑΦ είναι ήδη αναποτελεσματικά και η ίδια η ασθένεια αρχίζει να εξελίσσεται. Τις περισσότερες φορές, ορμονικά φάρμακα για τη θεραπεία αυτής της ασθένειας χρησιμοποιούνται με τη μορφή ενέσεων.

Η πορεία της θεραπείας με ορμονικά φάρμακα είναι συνήθως σύντομη και συνταγογραφείται σε περίοδο σοβαρής έξαρσης, όταν συσσωρεύεται φλεγμονώδες υγρό στην άρθρωση. Η ορμόνη εγχέεται στην άρθρωση περίπου μία φορά κάθε δέκα ημέρες.

Χονδροπροστατευτικά

Για την αποκατάσταση και τη θρέψη του ιστού του χόνδρου στα αρχικά στάδια της νόσου, συνταγογραφείται μια πορεία γλυκοζαμίνης και θειικής χονδροϊτίνης, τα λεγόμενα χονδροπροστατευτικά. Είναι μακράν η πιο αποτελεσματική θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα. Δεν έχουν σχεδόν καμία αντένδειξη, ενώ παρενέργειες εμφανίζονται σε σπάνιες περιπτώσεις.

Η γλυκοζαμίνη διεγείρει την αποκατάσταση του χόνδρου, βελτιώνει το μεταβολισμό, προστατεύοντας τον ιστό του χόνδρου από περαιτέρω καταστροφή, παρέχοντάς του φυσιολογική διατροφή. Η θειική χονδροϊτίνη εξουδετερώνει τα ένζυμα που καταστρέφουν τον ιστό του χόνδρου, διεγείρει την παραγωγή πρωτεΐνης κολλαγόνου, βοηθά στον κορεσμό του χόνδρου με νερό και επίσης βοηθά στη διατήρησή του μέσα. Η αποτελεσματικότητα των χονδροπροστατευτικών απουσιάζει στα τελευταία στάδια της νόσου, αφού ο ιστός του χόνδρου πρακτικά καταστρέφεται και δεν μπορεί να αποκατασταθεί. Η ημερήσια δόση γλυκοζαμίνης είναι 1500 χιλιοστόγραμμα, η θειική χονδροϊτίνη είναι 1000 χιλιοστόγραμμα. Η λήψη αυτών των φαρμάκων πρέπει να είναι αυστηρά συστηματική για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η πορεία της θεραπείας πρέπει να επαναλαμβάνεται 2-3 φορές το χρόνο. Και τα δύο εργαλεία πρέπει να χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό.

Στα φαρμακεία, η γλυκοζαμίνη παρουσιάζεται με τη μορφή ενέσεων, σκόνης, καψουλών, γέλης. χονδροϊτίνη - σε αμπούλες, δισκία, αλοιφές, τζελ. Υπάρχουν επίσης συνδυασμένα σκευάσματα που περιλαμβάνουν και τα δύο χονδροπροστατευτικά. Υπάρχουν επίσης τα λεγόμενα χονδροπροστατευτικά τρίτης γενιάς, τα οποία συνδυάζουν ένα χονδροπροστατευτικό και ένα από τα ΜΣΑΦ.

Αγγειοδιασταλτικά φάρμακα

Για την ανακούφιση του σπασμού των μικρών αγγείων, τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και την παροχή θρεπτικών ουσιών στην περιοχή της άρθρωσης του γόνατος, καθώς και την εξάλειψη του αγγειακού πόνου, συνταγογραφούνται αγγειοδιασταλτικά. Χρησιμοποιούνται μαζί με χονδροπροστατευτικά. Εάν η αρθροπάθεια του γόνατος δεν συνοδεύεται από συσσώρευση υγρών, συνιστάται επίσης η χρήση θερμαντικών αλοιφών, τζελ, υγρών.

Υαλουρονικό οξύ

Το δεύτερο όνομα αυτού του φαρμάκου είναι μια πρόσθεση ενδοαρθρικού υγρού. Η σύνθεση του υαλουρονικού οξέος μοιάζει πολύ με τη σύνθεση του ενδοαρθρικού υγρού. Όταν το φάρμακο εγχέεται στην άρθρωση, σχηματίζει μια μεμβράνη που εμποδίζει τον χόνδρο να τρίβεται μεταξύ τους κατά τη διάρκεια της κίνησης. Η πορεία της θεραπείας με υαλουρονικό οξύ συνταγογραφείται μόνο μετά την αφαίρεση του πόνου και την εξάλειψη της έξαρσης.

Φυσιοθεραπεία

Μια πορεία θεραπείας άσκησης μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη και να φέρει καλά αποτελέσματα μόνο όταν συνταγογραφείται από γιατρό και διεξάγεται υπό επίβλεψη, σύμφωνα με τις συστάσεις ενός ειδικού ή εκπαιδευτή. Η αυτοθεραπεία είναι επικίνδυνη για την υγεία. Η θεραπεία άσκησης χρησιμοποιείται ως περαιτέρω πρόληψη της καταστροφής του χόνδρινου ιστού, επιβραδύνοντας την ανάπτυξη ακαμψίας, χαλαρώνοντας τον μυϊκό σπασμό που προκαλεί πόνο. Κατά τη διάρκεια της έξαρσης της άσκησης η θεραπεία αντενδείκνυται. Ένα μάθημα ειδικών ατομικών ασκήσεων που λαμβάνουν υπόψη όχι μόνο το στάδιο της νόσου και την κατάσταση του χόνδρου, αλλά και την ηλικία του ασθενούς, θα πρέπει να αναπτυχθεί από έναν ειδικό σε αυτόν τον τομέα.

Φυσιοθεραπεία

Ως μία από τις μεθόδους συντηρητικής θεραπείας, χρησιμοποιείται φυσιοθεραπεία - ηλεκτροφόρηση, θεραπεία με λέιζερ, βελονισμός, διαδυναμικά ρεύματα, UHF. Ένα πρόγραμμα τοπικού μασάζ δίνει επίσης θετικά αποτελέσματα. Οι κομπρέσες με βάση το διμεθυλοσουλφοξείδιο ή τον δισχοφίτη, την ιατρική χολή χρησιμοποιούνται ευρέως. Οι φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι δρουν προς διάφορες κατευθύνσεις - ανακουφίζουν από τον πόνο, μειώνουν τη φλεγμονή, ομαλοποιούν τον μεταβολισμό στο εσωτερικό της άρθρωσης και αποκαθιστούν τις συνήθεις λειτουργίες της. Η μέθοδος και η διάρκεια της πορείας της φυσιοθεραπείας καθορίζεται από το ιστορικό του ασθενούς και συνταγογραφείται μόνο μετά από ενδελεχή διάγνωση και μελέτη της κατάστασης των αρθρώσεων.

Ο ασθενής πρέπει να ελέγχει αυστηρά τη διατροφή του, καθώς το υπερβολικό βάρος ασκεί επιπλέον πίεση στην άρθρωση του γόνατος και επιταχύνει την εξέλιξη της νόσου. Η υπερβολική σωματική δραστηριότητα είναι επικίνδυνη, πρέπει να αποφεύγονται, αλλά ταυτόχρονα, η άσκηση ασκήσεων είναι απλώς απαραίτητη. Οι ορθοπεδικοί συνιστούν να φοράτε άνετα παπούτσια με ειδικούς πάτους, χρησιμοποιώντας μπαστούνι για να διευκολύνετε την κίνηση. Υπάρχουν πολλές τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί από ειδικούς στον τομέα της ρευματολογίας και της ορθοπεδικής για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος.

Η φυσικοθεραπεία για την ανακούφιση του πόνου περιλαμβάνει:

1. Υπεριώδες ακτινοβολία μεσαίου κύματος (ακτινοβολία SUV). Η επαφή της υπεριώδους ακτινοβολίας με το δέρμα του γόνατος συνεχίζεται μέχρι να εμφανιστεί ένα ελαφρύ κοκκίνισμα. Στους ιστούς σχηματίζονται ουσίες που αμβλύνουν την ευαισθησία των νευρικών ινών, λόγω των οποίων επιτυγχάνεται αναλγητικό αποτέλεσμα. Η διάρκεια της πορείας της θεραπείας συνταγογραφείται από τον γιατρό ανάλογα με τα συμπτώματα, τη συχνότητα και την ένταση του πόνου. Κατά μέσο όρο, η πορεία της θεραπείας είναι περίπου 7-8 συνεδρίες.
2. Τοπική μαγνητοθεραπεία με στόχο τη γενική αποκατάσταση του σώματος του ασθενούς. Αυτή η διαδικασία ανακουφίζει από τη φλεγμονή, εξαλείφει τον πόνο, εξουδετερώνει τους μυϊκούς σπασμούς. Χρησιμοποιείται αποτελεσματικά για την αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος στα αρχικά στάδια. Η πορεία της θεραπείας συνήθως περιορίζεται σε 20-25 διαδικασίες, καθεμία από τις οποίες διαρκεί περίπου μισή ώρα.
3. Θεραπεία υπέρυθρων λέιζερ, θεραπεία χαμηλής έντασης UHF, θεραπεία κυμάτων εκατοστών (θεραπεία CMW).
4. Υπερηχογράφημα, darsonvalization, θεραπευτικά λουτρά, θεραπεία παρεμβολής, η οποία συνταγογραφείται για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στην άρθρωση.

Εξίσου σημαντική είναι η υγειονομική θεραπεία-θέρετρο. Μια τέτοια θεραπεία συνταγογραφείται για παραμορφωτική και δυστροφική οστεοαρθρίτιδα. Αυτή η θεραπεία, όπως και αυτές που αναφέρθηκαν προηγουμένως, έχει τις δικές της αντενδείξεις, επομένως ο θεράπων ιατρός μελετά προσεκτικά το ιστορικό του ασθενούς προτού του συστήσει μια μέθοδο υγιεινής-θέρετρο.

Χειρουργική αντιμετώπιση της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος

Πρόκειται για μια ριζική μέθοδο αντιμετώπισης της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος, η οποία αποκαθιστά εν μέρει ή πλήρως τη λειτουργία της άρθρωσης. Οι μέθοδοι και οι μορφές χειρουργικής επέμβασης εξαρτώνται από τον βαθμό της βλάβης των αρθρώσεων, καθώς και από το ιστορικό του ασθενούς.

Η όψιμη αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος αντιμετωπίζεται μόνο χειρουργικά - η άρθρωση του γόνατος αντικαθίσταται πλήρως ή εν μέρει με ενδοπρόσθεση. Η χειρουργική θεραπεία επιτρέπει όχι μόνο τη βελτίωση της ευεξίας, αλλά και την αποκατάσταση της ικανότητας εργασίας του ασθενούς στα τελευταία στάδια της αρθροπάθειας του γόνατος. Ένα σημαντικό μειονέκτημα της επέμβασης, πολλοί θεωρούν μια μακρά περίοδο αποκατάστασης με τη χρήση θεραπείας άσκησης, μηχανοθεραπείας και άλλων μέσων.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι χειρουργικής επέμβασης για την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος:

1. Αρθρόδεση της άρθρωσης. Η αρχή της επέμβασης είναι να στερεωθεί το κάτω άκρο στην πιο λειτουργική θέση για αυτό και να ακινητοποιηθεί στην περιοχή της άρθρωσης του γόνατος. Ο κατεστραμμένος χόνδρος αφαιρείται πλήρως. Αυτή είναι μια ριζοσπαστική μέθοδος, που χρησιμοποιείται σε ακραίες περιπτώσεις. Το αποτέλεσμα είναι η εξάλειψη του πόνου, αλλά ο ασθενής μένει ανάπηρος εφ' όρου ζωής.
2. Αρθροσκοπικός καθαρισμός. Αυτή η μέθοδος χειρουργικής επέμβασης έχει προσωρινό αλλά διαρκές αποτέλεσμα. Χρησιμοποιείται κυρίως στο δεύτερο στάδιο της ανάπτυξης της νόσου. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης αφαιρούνται κατεστραμμένα μέρη του χόνδρινου ιστού, εξαλείφοντας έτσι τον πόνο. Η αποτελεσματικότητα μετά την επέμβαση διατηρείται για δύο έως τρία χρόνια.
3. Ενδοπροσθετική. Η πιο δημοφιλής θεραπεία για αυτήν την ασθένεια. Η άρθρωση του γόνατος αφαιρείται πλήρως ή μερικώς. Και στη θέση του είναι μια ενδοπρόσθεση από κεραμικό, μέταλλο ή πλαστικό. Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής αποκαθιστά την κινητική δραστηριότητα, εξαλείφει τον πόνο. Η αποτελεσματικότητα της επέμβασης διατηρείται για περισσότερα από δεκαπέντε με είκοσι χρόνια.

Περίοδος ανάρρωσης

Η περίοδος αποκατάστασης μετά από μια τέτοια επέμβαση διαρκεί περίπου τρεις μήνες. Ο σκοπός της αποκατάστασης είναι:

1. Ανάκτηση κινητικής δραστηριότητας.
2. Βελτίωση της λειτουργίας των μυών και των αρθρώσεων.
3. Παροχή προστασίας στην πρόσθεση.

Η παροχέτευση αφαιρείται τη δεύτερη ή τρίτη ημέρα μετά την επέμβαση. Για την εξάλειψη του πόνου χρησιμοποιούνται ειδικά παρασκευάσματα με δροσιστικό αποτέλεσμα. Η κινητική δραστηριότητα συνιστάται να ξεκινά αμέσως μετά την αφαίρεση της παροχέτευσης. Μια εβδομάδα αργότερα, ο ασθενής μεταφέρεται σε κέντρο αποκατάστασης. Ο φυσιοθεραπευτής παρακολουθεί την κατάσταση του ασθενούς.

Για κάποιο διάστημα μετά την επέμβαση (περίπου ένα χρόνο), ο ασθενής εξακολουθεί να αισθάνεται πόνο, αυτό οφείλεται στην εμφύτευση της πρόθεσης. Όσο μεγαλύτερος είναι ο ασθενής, τόσο μεγαλύτερη είναι η διαδικασία εμφύτευσης της πρόθεσης. Τα ΜΣΑΦ συνταγογραφούνται για την ανακούφιση της φλεγμονής και τη μείωση του πόνου. Μερικές φορές οι γιατροί συνταγογραφούν ορμονικά φάρμακα που εγγυώνται σταθερό αποτέλεσμα.

Ένα υποχρεωτικό στοιχείο είναι το μάθημα της θεραπείας άσκησης. Τα μαθήματα πρέπει να σχεδιάζονται ξεχωριστά για κάθε ασθενή και να εκτελούνται αυστηρά κάθε μέρα. Η σωματική δραστηριότητα αυξάνεται σταδιακά για να αποφευχθεί ο τραυματισμός.

Μετά την έξοδο από την κλινική, ο ασθενής πρέπει να συμμορφώνεται με ορισμένες οδηγίες σχετικά με τον περαιτέρω τρόπο ζωής. Οι σωματικές δραστηριότητες όπως ο χορός ή η γιόγκα επιτρέπονται έξι μήνες μετά την επέμβαση. Απαγορεύονται αυστηρά φορτία που μπορούν να βλάψουν την πρόθεση (γρήγορο τρέξιμο, άλματα, αθλήματα ισχύος). Μετά την επέμβαση, δεν συνιστάται η άρση βαρών άνω των είκοσι πέντε κιλών. Στο σπίτι όπου θα ζήσει ο ασθενής, είναι απαραίτητο να ενισχύσετε όλες τις χειρολισθήρες των σκαλοπατιών, να εξοπλίσετε το ντους με κουπαστή, να ελέγξετε προσεκτικά όλες τις καρέκλες και άλλα έπιπλα για δυνατότητα συντήρησης. Ακολουθώντας αυτές τις απλές συστάσεις, η πρόθεση θα διαρκέσει πολύ.

Παρά τη συμμόρφωση με τις συστάσεις και τις συνταγές, η μετεγχειρητική αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος παρατηρείται συχνότερα μετά από τέτοιες χειρουργικές επεμβάσεις (μετά από περίπου 2-3 χρόνια).

Πρόληψη αρθρώσεων της άρθρωσης του γόνατος

Προκειμένου να αποφευχθεί αυτή η ασθένεια, τα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο (αθλητές, ηλικιωμένοι, άτομα με υπέρβαρα, εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις) πρέπει να συμμορφώνονται με ορισμένες απαιτήσεις:

1. Σωστή διατροφή και απώλεια βάρους. Είναι απαραίτητο να αποκλείσετε τα επιβλαβή τρόφιμα από τη διατροφή σας - λιπαρά, τηγανητά, αλκοόλ, αλλά είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν διατροφολόγο που θα σας βοηθήσει μεμονωμένα να επιλέξετε τη σωστή διατροφή.
2. Όταν παίζετε αθλήματα, παρακολουθήστε το φορτίο στις αρθρώσεις, εάν είναι απαραίτητο, μειώστε το.
3. Παρακολουθήστε την υγεία σας και θεραπεύστε έγκαιρα τις μολυσματικές ασθένειες, αποτρέποντάς τις να γίνουν χρόνιες.
4. Έγκαιρη και επαρκής αντιμετώπιση παθήσεων της σπονδυλικής στήλης, εάν υπάρχουν, ανάπτυξη σωστής στάσης του σώματος.
5. Αθλητικές δραστηριότητες (ποδηλασία, κολύμπι, περπάτημα, ειδικές ασκήσεις γυμναστικής για τις αρθρώσεις).
6. Καμία αυτοθεραπεία! Στα πρώτα συμπτώματα αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος, επικοινωνήστε με την κλινική.
7. Αποφύγετε το άγχος, έχετε έναν καλό ύπνο.
8. Αυξήστε συστηματικά το ανοσοποιητικό σας (σκληρύνετε ή τουλάχιστον πάρτε μια σειρά βιταμινών 2-3 φορές το χρόνο).
9. Αποφύγετε την υποθερμία του σώματος, ιδιαίτερα των κάτω άκρων.

Ο υγιεινός τρόπος ζωής και η έγκαιρη θεραπεία είναι τα καλύτερα μέσα για την πρόληψη της αρθροπάθειας των αρθρώσεων του γόνατος.