Οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Η αυχενική οστεοχόνδρωση είναι μια προοδευτική δυστροφική-εκφυλιστική βλάβη των μεσοσπονδύλιων δίσκων στην περιοχή των 1-7 σπονδύλων που ανήκουν στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Ως αποτέλεσμα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, εμφανίζεται παραμόρφωση, εξάντληση και στη συνέχεια βλάβη στα σπονδυλικά σώματα. Αυτό διαταράσσει τη φυσιολογική παροχή αίματος και τη νευρική αγωγιμότητα στον αυχένα και σε εκείνες τις περιοχές που νευρώνονται από τις νευρικές ρίζες της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Η αυχενική οστεοχόνδρωση μπορεί είτε να απομονωθεί είτε να συνδυαστεί με οστεοχόνδρωση άλλων τμημάτων - θωρακικής, οσφυϊκής και ιερής.

Αιτίες

Διακρίνεται ένας αριθμός παραγόντων που προδιαθέτουν για την ανάπτυξη οστεοχονδρωσίας. Αυτά περιλαμβάνουν:

  • καθιστική και καθιστική ζωή.
  • καθιστικοί τύποι εργασίας με στατικό φορτίο στο λαιμό.
  • υπέρβαρο, ανεπαρκής σωματική ανάπτυξη.
  • δυσπλαστικές διεργασίες του συνδετικού ιστού.
  • κυκλοφορικές διαταραχές στον αυχένα.
  • τραυματισμοί στον αυχένα?
  • σκολίωση, κακή στάση του σώματος, άβολα μαξιλάρια και στρώματα.
  • κληρονομική προδιάθεση, μεταβολικά ελαττώματα.

Συμπτώματα αυχενικής οστεοχονδρωσίας. Επιπλοκές

Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι η πιο ευάλωτη στην ανάπτυξη οστεοχόνδρωσης. Οι σπόνδυλοι σε αυτό είναι οι μικρότεροι σε σύγκριση με άλλα μέρη της σπονδυλικής στήλης, το μυϊκό πλαίσιο δεν είναι πολύ έντονο, το βάρος του κεφαλιού και η όρθια στάση δρουν στους σπονδύλους. Στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, οι σπόνδυλοι εφαρμόζουν σφιχτά μεταξύ τους. Ακόμη και μια ελάχιστη αλλαγή σε αυτά μπορεί να οδηγήσει σε συμπίεση και ακόμη και μετατόπιση των νεύρων και των αιμοφόρων αγγείων.

Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα που παραπονούνται οι ασθενείς είναι ο πόνος στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Ανάλογα με την πληγείσα περιοχή, ο πόνος μπορεί να εντοπιστεί: στην κλείδα και στον ώμο. σε όλη την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. στην μπροστινή επιφάνεια του στήθους.

Τα πρώτα σημάδια της αυχενικής οστεοχόνδρωσης μπορεί να είναι ασήμαντα: αίσθημα βάρους στο κεφάλι, πονοκέφαλοι στην ινιακή περιοχή, πόνος στον αυχένα το βράδυ, αίσθημα μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στους ώμους και τα χέρια.

Κυριότερα συμπτώματα

Φυτικό-δυστονικό.

Έντονος πόνος «πυροβολισμού» στον αυχένα, στην περιοχή ακριβώς κάτω από τον ινιακό. Ο πόνος εμφανίζεται μετά από μια μακρά παραμονή σε μια θέση, μετά τον ύπνο, συνεχή ένταση των μυών του λαιμού.

Δυσκολία μετακίνησης του χεριού στο πλάι, δυσκαμψία, μούδιασμα στα δάχτυλα. Λόγω συμπίεσης των σπονδυλικών αρτηριών, παρατηρούνται νευρολογικές εκδηλώσεις: πονοκέφαλος, ναυτία, ζάλη, αδικαιολόγητα άλματα της αρτηριακής πίεσης.

Σπονδυλικό σύμπτωμα.

Οι πόνοι εντοπίζονται πίσω από το στέρνο στα αριστερά.

Αυτός ο τύπος πόνου πρέπει να διακρίνεται από τον πόνο στηθάγχης (με στηθάγχη, η νιτρογλυκερίνη φέρνει ανακούφιση, με την οστεοχονδρωσία όχι).

Με μια σταδιακή διαταραχή της δομής των μεσοσπονδύλιων δίσκων, συμπιέζονται και εμφανίζεται προσβολή των νευρικών ριζών, καθώς και στένωση ή προσβολή των αρτηριών και των φλεβών που περνούν στην περιοχή των σπονδυλικών σωμάτων.

Αυτό οδηγεί στο σχηματισμό ειδικών συνδρόμων - ριζικών και ισχαιμικών:

  • ήττα των ριζών του πρώτου αυχενικού σπονδύλου (C1): ανωμαλίες στον ινιακό.
  • Η βλάβη C2 προκαλεί πόνο στην περιοχή της στεφάνης και του ινιακού.
  • Η βλάβη του C3 προκαλεί πόνο στον αυχένα από την πλευρά της παραβίασης, μειωμένη ευαισθησία στη γλώσσα και τους υπογλωσσικούς μύες, είναι δυνατή η εξασθένηση της ομιλίας.
  • Η βλάβη στα C4 και C5 προκαλεί πόνο στον ώμο και την κλείδα, μειωμένο τόνο των μυών της κεφαλής και του λαιμού, λόξυγκας, αναπνευστικές διαταραχές και πόνο στην καρδιά.
  • Η βλάβη C6 εμφανίζεται συχνότερα, προκαλεί πόνο από τον αυχένα μέχρι την ωμοπλάτη, το αντιβράχιο, μέχρι τους αντίχειρες, μπορεί να υποφέρει η ευαισθησία του δέρματος.
  • Βλάβη C7 - παρόμοια συμπτώματα με πόνο στον αυχένα, στο πίσω μέρος του ώμου, μέχρι το πίσω μέρος του χεριού, μειωμένη δύναμη των χεριών και μειωμένα αντανακλαστικά.

Κυκλοφορικές διαταραχές λόγω συμπίεσης των αιμοφόρων αγγείων στους αυχενικούς σπονδύλους μπορεί να οδηγήσουν σε πονοκεφάλους, έως ημικρανία, ζάλη, μειωμένη όραση και εμβοές, μύγες που αναβοσβήνουν μπροστά στα μάτια, διαταραχή των αυτόνομων λειτουργιών.

Μπορεί να υπάρχουν εκδηλώσεις καρδιακού συνδρόμου με πιεστικό πόνο στην καρδιά, έλλειψη αέρα και αίσθημα παλμών, διαταραχές του ρυθμού.

Επιπλοκές.

Προεξοχή μεσοσπονδύλιων δίσκων με σχηματισμό κήλης (προεξοχή).

Ρήξη μεσοσπονδύλιου δίσκου με τσίμπημα νεύρων και αιμοφόρων αγγείων, πιθανή συμπίεση του νωτιαίου μυελού, που μπορεί να αποβεί μοιραία.

Βλάβες ρίζας (ριζοπάθεια), σχηματισμός αγκάθων στα σπονδυλικά σώματα (οστεόφυτα) με εκδήλωση πάρεσης και παράλυσης.

Επί της παρουσίας των παραπάνω παραπόνων, είναι απαραίτητο να επικοινωνήσετε με ορθοπεδικό ή νευρολόγο, και να πραγματοποιήσετε την απαραίτητη έρευνα.

Θρέψη

Η σωστή διατροφή θα ανακουφίσει σημαντικά την κατάσταση με την οστεοχονδρωσία. Η διατροφή πρέπει να είναι πλήρης. Εάν ένα άτομο έχει φυσιολογικό σωματικό βάρος, τότε ως βάση, μπορείτε να πάρετε μια θεραπευτική δίαιτα με αριθμό 15 σύμφωνα με τον Pevzner. Περιέχει όλα τα απαραίτητα μέταλλα και αυξημένη ποσότητα λιποδιαλυτών και υδατοδιαλυτών βιταμινών. Είναι απαραίτητο να τρώτε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε φυσικά χονδροπροστατευτικά. Η χονδροϊτίνη βρίσκεται στα κόκκινα ψάρια, στους τένοντες και τους χόνδρους των ζώων και στο κρέας κοτόπουλου.

Φροντίστε να παίρνετε καθαρό νερό σε όγκο 1, 5-2 λίτρων. Απαιτείται υγρό για να αποφευχθεί η ξήρανση των μεσοσπονδύλιων δίσκων.

Παραδοσιακές και μη θεραπείες

Θεραπεία

Σήμερα, υπάρχουν τόσο παραδοσιακές όσο και μη παραδοσιακές μέθοδοι αντιμετώπισης της οστεοχονδρωσίας στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Φαρμακευτικές μέθοδοι θεραπείας: συμπτωματική θεραπεία με αναλγητικά για την ανακούφιση του πόνου. λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για την ανακούφιση της φλεγμονής και του οιδήματος των ιστών. αντισπασμωδικά? φάρμακα για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος. χονδροπροστατευτικά για την αποκατάσταση της δομής των μεσοσπονδύλιων δίσκων.

Εμφανίζεται μια πορεία θεραπείας ομάδας βιταμινών Β, εξωτερικοί παράγοντες για θεραπεία - τζελ και αλοιφές, κρέμες με αντιφλεγμονώδη, θερμαντικά και αναλγητικά συστατικά.

Κατά την περίοδο της έξαρσης, συνιστάται η χρήση ειδικού γιακά (κολάρο Shants).

Οι επιπλοκές της αυχενικής οστεοχόνδρωσης με μεσοσπονδύλιες κήλες που επηρεάζουν την ευαισθησία και την κυκλοφορία του αίματος μπορούν να αντιμετωπιστούν έγκαιρα.

Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από την παραμέληση της πάθησης, καθώς η οστεοχόνδρωση είναι μια προοδευτική χρόνια νόσος. Η θεραπεία μπορεί να είναι μακρά και τα προληπτικά μαθήματα μπορούν να πραγματοποιηθούν εφ' όρου ζωής.

Φυσικοθεραπευτικές θεραπείες.

Αυτές περιλαμβάνουν θεραπεία άσκησης, μαγνητοθεραπεία, λουτροθεραπεία, θεραπεία με λέιζερ, βελονισμό, θεραπεία εφαρμογής Lyapko και μασάζ.

Φυσιοθεραπεία

Είναι επιτακτική ανάγκη να κάνετε ασκήσεις για τη θεραπεία της αυχενικής οστεοχονδρωσίας πολλές φορές την ημέρα κάθε μέρα. Περιλαμβάνουν αυτοδιάταση, αυτομασάζ, ένα σετ ειδικών ασκήσεων. Αποφύγετε τραυματισμούς στον αυχένα και άρση βαρέων βαρών.

Είναι απαραίτητο να συνδυάσετε το παρατεταμένο κάθισμα με περιόδους ανάπαυσης και προθέρμανσης.

Η βάση της υγείας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι η γερή και υγιής πλάτη, η σωματική δραστηριότητα, το άνετο κρεβάτι με ανατομικά μαξιλάρια και στρώμα, η σωστή στάση του σώματος και η σωστή διατροφή.

Θεραπεία εφαρμογής Lyapko

πρόγραμμα θεραπείας εφαρμογής

Τομείς εφαρμογής:

  • βασικό 2, 3;
  • επιπλέον 1, 4, 12, 13;
  • βοηθητικό 20, 22, 28, 31.

Γενικές συστάσεις

Κατά τη χρήση του απλικατέρ χρησιμοποιούνται το κύριο, το πρόσθετο και οι ζώνες μέγιστου πόνου, αλλά σε περίπτωση πολύ έντονων πόνων, θα πρέπει να εφαρμόζονται απλικατέρ πάνω και κάτω από την επώδυνη ζώνη ή σημεία και ζώνες στην αντίθετη πλευρά. Χρόνος έκθεσης 10-30 λεπτά.

χρήση εφαρμογών για την αυχενική οστεοχονδρωσία

Εάν η αυχενική οστεοχόνδρωση συνδυάζεται με οστεοχόνδρωση άλλων τμημάτων - θωρακικής, οσφυϊκής και ιερής, τότε η θεραπεία εφαρμογής μπορεί να εφαρμοστεί ταυτόχρονα ή με τη σειρά της σε όλα τα μέρη της σπονδυλικής στήλης. Όσο μεγαλύτερη είναι η περιοχή έκθεσης, τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα.