Οστεοχόνδρωση - αναφέρεται σε ασθένειες που βασίζονται σε εκφυλιστικές-δυστροφικές διεργασίες που επηρεάζουν τους μεσοσπονδύλιους δίσκους, καθώς και άλλα δομικά στοιχεία της σπονδυλικής στήλης: σπονδυλικά σώματα, μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις, συνδέσμους, τένοντες.
Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης είναι μια σπάνια μορφή παθολογίας. Αυτό οφείλεται στις ιδιαιτερότητες της ανατομικής δομής του άνω μέρους του σκελετού. Η θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, που αποτελείται από 12 σπονδύλους, συνδέεται με τις νευρώσεις, οι οποίες γειτνιάζουν με το στέρνο με τα μπροστινά τους άκρα. Άκαμπτο και ανθεκτικό πλαίσιο - το στήθος προστατεύει ζωτικά όργανα (καρδιά, πνεύμονες) από τραυματισμό.
Μια τέτοια σκελετική δομή όχι μόνο περιορίζει την κινητικότητα αυτού του τμήματος της σπονδυλικής στήλης, αλλά και την προστατεύει από τις αρνητικές επιπτώσεις της σωματικής δραστηριότητας και τους μεσοσπονδύλιους δίσκους από την πρόωρη καταστροφή.
Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι είναι χόνδρινα στρώματα μεταξύ των σπονδύλων, τα οποία αποτελούνται από ένα κεντρικό τμήμα - έναν πολφικό πυρήνα που μοιάζει με γέλη και έναν ινώδη δακτύλιο-κάψουλα.
Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι παρέχουν σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης σε κάθετα φορτία, λειτουργώντας ως αμορτισέρ κατά το περπάτημα, το τρέξιμο, το άλμα και μαζί με άλλες αρθρώσεις των σπονδύλων παρέχουν κινητικότητα και ευελιξία της σπονδυλικής στήλης.
Η ανάπτυξη της θωρακικής οστεοχονδρωσίας
Με την οστεοχόνδρωση, η παροχή αίματος επιδεινώνεται, η μεταφορά νερού, γλυκόζης και αμινοξέων στον πολφικό πυρήνα, τα οποία είναι απαραίτητα για τη σύνθεση υδατανθράκων που δεσμεύουν το νερό, διακόπτεται. Ο πυρήνας στεγνώνει, η δομή που μοιάζει με γέλη μετατρέπεται σε ινώδη, με αποτέλεσμα να χάνεται η ικανότητά του να αναπηδά και να αποσβένει τους κραδασμούς. Το φορτίο πέφτει στον ινώδη δακτύλιο και στους σπονδύλους, οι οποίοι τραυματίζονται. Στον ινώδη δακτύλιο εμφανίζονται μικρορωγμές, οι ίνες του τεντώνονται και δεν μπορούν πλέον να συγκρατήσουν τον πολφικό πυρήνα, ο οποίος αρχίζει να προεξέχει προς τον σπονδυλικό σωλήνα - προεξοχή δίσκου. Όταν ο ινώδης δακτύλιος σπάσει, σχηματίζεται μεσοσπονδυλική κήλη.
Αιτίες της νόσου
Σε άτομα ηλικίας άνω των 40–45 ετών, η θωρακική οστεοχόνδρωση αναπτύσσεται λόγω της φυσικής γήρανσης του σώματος. Αυτό εκδηλώνεται με επιβράδυνση των διαδικασιών αναγέννησης του χόνδρου και του οστικού ιστού, μείωση της παραγωγής κολλαγόνου, λόγω της οποίας διατηρείται η ελαστικότητα και η αντοχή του συνδέσμου της σπονδυλικής στήλης.
Σε νεαρότερη ηλικία, η ταχεία εξέλιξη της οστεοχονδρωσίας της θωρακικής περιοχής εμφανίζεται στο πλαίσιο παθολογιών που επηρεάζουν αρνητικά την κατάσταση του χόνδρου και του οστικού ιστού της σπονδυλικής στήλης.
- Συστηματικές παθήσεις του συνδετικού ιστού: ρευματοειδής αρθρίτιδα, σκληρόδερμα.
- Ενδοκρινικές παθολογίες: διαβήτης, υποθυρεοειδισμός.
- Συγγενείς και επίκτητες ανωμαλίες στάσης: κύφωση, σκολίωση.
- Μακροχρόνια έκθεση σε στατικά και δυναμικά φορτία.
- Κληρονομική προδιάθεση για αδυναμία χόνδρου.
- Τραυματική κάκωση της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Η καθιστική ζωή, η ανθυγιεινή διατροφή, η παχυσαρκία, η ανεπάρκεια βιταμινών και μικροστοιχείων στο σώμα μπορεί να προκαλέσουν πρόωρη καταστροφή των δίσκων.
Βαθμοί παθολογίας
Όσο πιο παραμορφωμένοι είναι οι δίσκοι και οι σπόνδυλοι, τόσο πιο έντονες γίνονται οι κλινικές εκδηλώσεις.
Στάδια καταστροφής των μεσοσπονδύλιων δίσκων στην οστεοχονδρωσία του θώρακα:
σκηνώνω. Ο δίσκος αρχίζει να καταρρέει σταδιακά λόγω της αδυναμίας του πολφικού πυρήνα να διατηρήσει την υγρασία που απαιτείται για την αποκατάσταση των ιστών του. Ο ινώδης δακτύλιος καλύπτεται με ρωγμές. Ο ασθενής βιώνει περιοδική ενόχληση στο στήθος μετά από σωματική άσκηση.
ΙΙ στάδιο. Η καταστροφή του δίσκου συνεχίζεται, οι ίνες του ινώδους δακτυλίου στρωματοποιούνται, ο πολφικός πυρήνας μετακινείται στη σχηματισμένη βαθιά ρωγμή στην επιφάνεια του δίσκου. Το ύψος του δίσκου μειώνεται, η κινητικότητα των σπονδύλων αυξάνεται. Οι μύες της πλάτης στην περιοχή του κατεστραμμένου τμήματος τεντώνονται αντανακλαστικά, προσπαθώντας να περιορίσουν την κινητικότητα της θωρακικής περιοχής. Ο πόνος είναι μέτριος.
III στάδιο. Εάν παραβιαστεί η ακεραιότητα του ινώδους δακτυλίου, ο πολφώδης πυρήνας εισέρχεται στον σπονδυλικό σωλήνα με το σχηματισμό μεσοσπονδυλικής κήλης. Υπάρχει συμπίεση των δομών του νωτιαίου μυελού: νευρικές ίνες, αιμοφόρα αγγεία. Τα σπονδυλικά σώματα είναι επίσης παραμορφωμένα, παρατηρούνται αυξήσεις οστού ιστού με τη μορφή οστεοφύτων. Ο πόνος γίνεται σταθερός, το εύρος κίνησης στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης μειώνεται.
IV στάδιο. Στο τελικό στάδιο της θωρακικής οστεοχόνδρωσης, παρατηρούνται σημάδια εκφυλιστικής διαδικασίας στους συνδέσμους, τους μύες και άλλους ιστούς που περιβάλλουν το προσβεβλημένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Ο χόνδρος των μεσοσπονδύλιων δίσκων αντικαθίσταται από ουλώδη ιστό. Η οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται σε άλλες σπονδυλικές αρθρώσεις. Η κλινική εικόνα είναι ποικίλη και εξαρτάται από τον βαθμό βλάβης των δίσκων και τη θέση της κήλης.
Εάν συμβεί συμπίεση του νωτιαίου μυελού, αναπτύσσεται ριζικό σύνδρομο, μυελοπάθεια και άλλες μη αναστρέψιμες συνέπειες, που οδηγούν τον ασθενή σε αναπηρία.
Εάν ο προβληματικός δίσκος καλύπτεται με ινώδη ιστό και οι γειτονικοί σπόνδυλοι συγχωνεύονται, αυτό μπορεί να μεταφέρει τη νόσο σε φάση σταθερής ύφεσης, αλλά με απώλεια μέρους των λειτουργιών της σπονδυλικής στήλης, η οποία γίνεται ακίνητη στην περιοχή της το επηρεαζόμενο τμήμα.
IV στάδιο. Αυτό είναι το τελικό στάδιο της νόσου. Ο χόνδρος των μεσοσπονδύλιων δίσκων αντικαθίσταται από συνδετικό ιστό, γειτονικά τμήματα της σπονδυλικής στήλης εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία. Οι αρθρώσεις αναπτύσσονται μαζί, γίνονται ακίνητες (αγκύλωση). Η κατάσταση του ασθενούς είναι σοβαρή: έντονος πόνος όχι μόνο στον αυχένα, αλλά και στους βραχίονες, στο στήθος, ανάμεσα στις ωμοπλάτες, σημεία εγκεφαλοαγγειακού ατυχήματος, διαταραχές ευαισθησίας. Αυτή είναι μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικό.
Η επιτυχία της θεραπείας εξαρτάται κατά 90% από την εμπειρία και τα προσόντα του γιατρού.
Δωρεάν διαβούλευση και διάγνωση γιατρού
- Χειροπράκτορας
- Σπονδυλόλογος
- Χειροπράκτωρ
- Νευρολόγος
Σε συνεννόηση με γιατρό, πραγματοποιείται ενδελεχής διάγνωση ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης και κάθε τμήματος. Οι γιατροί εντοπίζουν ποια τμήματα και οι ρίζες των νεύρων εμπλέκονται και προκαλούν συμπτώματα πόνου. Με βάση τα αποτελέσματα της διαβούλευσης, συνταγογραφούνται λεπτομερείς συστάσεις για θεραπεία και, εάν είναι απαραίτητο, πρόσθετα διαγνωστικά.
Σημεία και συμπτώματα θωρακικής οστεοχόνδρωσης
Τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης συχνά συγχέονται με την κλινική εικόνα άλλων ασθενειών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όταν συμπιέζονται οι ρίζες της σπονδυλικής στήλης διαταράσσονται οι λειτουργίες των οργάνων που νευρώνουν. Το έργο του γαστρεντερικού σωλήνα, του ήπατος, του παγκρέατος, της καρδιάς είναι αναστατωμένο.
Ο πόνος στο στήθος δεν είναι σαφώς εντοπισμένος, μπορεί να δοθεί στους βραχίονες, στα πλευρά, στην κλείδα, στην ωμοπλάτη, στην κοιλιά. Από τη φύση του πόνου στην οστεοχονδρωσία, μοιάζουν με κρίσεις στηθάγχης, οξείας παγκρεατίτιδας ή χολοκυστίτιδας.
Συχνά, ο πόνος ανάμεσα στις ωμοπλάτες συνοδεύεται από ένα αίσθημα έλλειψης αέρα, το οποίο πολλοί θεωρούν ως καρδιακή προσβολή.
Με σημαντική και παρατεταμένη συμπίεση των ριζών της σπονδυλικής στήλης, αναπτύσσεται μια σοβαρή νευρολογική παθολογία με κινητικές και αισθητηριακές διαταραχές. Συγκεκριμένα, ο εντοπισμός των διαταραχών εξαρτάται από ποιους θωρακικούς σπόνδυλους κοντά στους οποίους έχει υποστεί η νευρική ρίζα.
Η ζώνη του πόνου και της ευαισθησίας αλλάζει με τη μορφή μουδιάσματος εκτείνεται από τον αυχένα, τις ωμοπλάτες, τα πλευρά, το στέρνο μέχρι την κοιλιά.
Αρχές διάγνωσης ασθενειών
Η διάγνωση της οστεοχονδρωσίας περιλαμβάνει τα ακόλουθα βήματα:
- Συλλογή αναμνήσεων.
- Κλινική εξέταση με εκτίμηση νευρολογικής κατάστασης.
- λειτουργικές δοκιμές.
- Ενόργανες μέθοδοι: ακτινογραφία, μαγνητικός συντονισμός και αξονική τομογραφία.
Ένα σημαντικό στάδιο της εξέτασης είναι η διαφορική διάγνωση. Τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης συχνά "μεταμφιέζονται" ως ασθένειες της καρδιάς, του στομάχου, των πνευμόνων, επομένως, συνταγογραφούνται πρόσθετες μέθοδοι έρευνας για σωστή διάγνωση.
Θεραπευτική αγωγή
Το μεγαλύτερο μέρος των ασθενών με σημεία οστεοχονδρωσίας της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης χρειάζεται συντηρητική θεραπεία. Η χειρουργική θεραπεία πραγματοποιείται μόνο σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις, όταν ο νωτιαίος σωλήνας στενεύει σημαντικά λόγω κήλης και ο νωτιαίος μυελός υποβάλλεται σε σοβαρή συμπίεση.
Στις σύγχρονες κλινικές για τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας, χρησιμοποιούνται μη χειρουργικές μέθοδοι συγγραφέα, οι οποίες επιτρέπουν όχι μόνο την εξάλειψη του πόνου στην οξεία περίοδο, αλλά και τη σταθεροποίηση της κατάστασης της σπονδυλικής στήλης, αποτρέποντας την ανάπτυξη επιπλοκών. Για κάθε ασθενή, ανάλογα με τη βαρύτητα της παθολογίας, επιλέγεται μια θεραπευτική τακτική.
Θωρακική οστεοχόνδρωση: συμπτώματα και θεραπεία της σπονδυλικής στήλης σε μια σύγχρονη κλινική
Οι στόχοι της φαρμακευτικής θεραπείας για την οστεοχονδρωσία:
- Σύνδρομο μπλοκ πόνου.
- Μειώστε τη φλεγμονή.
- Ομαλοποίηση των μεταβολικών διεργασιών.
- Βελτιώστε την παροχή αίματος.
- Ανακουφίστε τον μυϊκό σπασμό.
Φάρμακα που χρησιμοποιούνται: αναισθητικά, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, στεροειδείς ορμόνες, μυοχαλαρωτικά, βιταμίνες Β.
Τα σύγχρονα ιατρικά κέντρα έχουν βελτιώσει τις κλασικές μεθόδους χειρωνακτικής θεραπείας, προσθέτοντας σε αυτές ηλεκτροφόρηση και φωτοδυναμική θεραπεία με λέιζερ για να ενισχύσουν το θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Η θεραπεία περιλαμβάνει:
- Μαλακές χειροκίνητες τεχνικές που δρουν σε φυσιολογικό επίπεδο και σας επιτρέπουν να εξαλείψετε με επιτυχία τις τσιμπημένες νευρικές ρίζες στη σπονδυλική στήλη.
- Η ηλεκτροφόρηση πολλαπλών συστατικών είναι μια ιατρική διαδικασία με την οποία η φαρμακευτική ουσία εισέρχεται απευθείας στη βλάβη.
- Θεραπεία με λέιζερ. Υπό τη δράση της ακτινοβολίας λέιζερ, το φάρμακο που εφαρμόζεται στο δέρμα στην περιοχή του προσβεβλημένου τμήματος της σπονδυλικής στήλης διεισδύει σε βάθος 10-15 cm και έχει αναλγητικό και αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα σε κυτταρικό επίπεδο.
Ο παρασπονδυλικός αποκλεισμός είναι μια μέθοδος εισαγωγής αναισθητικού στην περιοχή των κατεστραμμένων νευρικών ριζών, που βοηθά στη γρήγορη εξάλειψη του πόνου, στη μείωση του οιδήματος, της φλεγμονής και στη βελτίωση της παροχής αίματος.
Θεραπεία κρουστικών κυμάτων, στην οποία οι ακουστικές δονήσεις συγκεκριμένης συχνότητας προκαλούν ένα αποτέλεσμα παρόμοιο με ένα μασάζ ισχύος. Το θεραπευτικό αποτέλεσμα της διαδικασίας έγκειται στην αναλγητική δράση και στην ενίσχυση της αναγέννησης των ιστών.
Οι ασκήσεις φυσικοθεραπείας, η ενδυνάμωση των μυών της πλάτης, συμβάλλουν στο σχηματισμό ενός φυσικού ισχυρού κορσέ που θα διατηρήσει τη σπονδυλική στήλη στη σωστή ανατομική θέση.
Η πολυετής εμπειρία στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της θωρακικής σπονδυλικής στήλης σε επαγγελματική κλινική δείχνει ότι τα συμπτώματα που περιπλέκουν τη ζωή του ασθενούς, με τη σωστή και ολοκληρωμένη προσέγγιση στη θεραπεία, εξαφανίζονται, γεγονός που εμποδίζει την περαιτέρω εξέλιξη της παθολογικής διαδικασίας.